Michaelek
Kocurek urodzony w czerwcu 1998 roku na działce mojej znajomej. W sierpniu 1998 zamieszkał u mnie.
Pamiętnik kota
W maju mój kotek Michaelek zaginął. No cóż pewnie poczuł wolę bożą. Mieszkam w domu z ogródkiem i po prostu nie sposób utrzymać kota zamkniętego w pokoju. Już kilka miesięcy temu Michaelka ciekawiło co jest na dworze. W końcu wyleciał do ogródka. Ale cały czas trzymał się domu. Chodził po ogrodzie lub siedział na murku przed domem. Kto by przypuszczał, że nagle zniknie. Martwiłam się, że już się nie pojawi bo to naprawdę grzeczny, czysty i spokojny kotek. Przestał tarmosić moje kwiaty doniczkowe. Nie da się ukryć uszkodził nieco moje michaeliana ale nie tak bardzo. Jak był mniejszy to ciągle siedział w doniczkach z kwiatami, roznosząc ziemię na łapach po całym pokoju i pierwszą rzeczą po pracy było odkurzanie pokoju ale to mu chyba tylko wychodziło na dobre.
Michaelek wrócił po 5 dniach wygłodzony i jakiś zestresowany. Nigdy się nie dowiem jakie miał przygody ale chyba to nie było nic przyjemnego.
Po kilku dniach okazało się, że sprawa jest poważna. Znalazłam na jego ogonie niewielką rankę, a rentgen wykazał złamanie ogona. Początkowo lekarz zalecał amputację ogona, gdyż jednak krąg był zmiażdżony i praktycznie nie widział sposobu unieruchomienia ogona. Jednak po konsultacji z chirurgiem okazało się, że można unieruchomić ogon grubą warstwą plastra. Istniało jednak niebezpieczeństwo gdyż rana była zakażona. Ponieważ jednak na operację i tak należało poczekać postanowiłam zaryzykować. Michaelek okazał się dość cierpliwym pacjentem. Co prawda pierwszą podróż w koszyku do lekarza i na rentgen okupił strasznym stresem. Później jednak przyzwyczaił się do koszyka i tylko miauczal od czasu do czasu w tym krótkoterminowym więzieniu. Bez większych problemów dawał sobie wkraplać antybiotyk do mordki i nie próbował obrywać opatrunku. Po kilku dniach rana ładnie się zagoiła.
Nigdy nie dowiem się co stało się biednemu Michaelkowi. Może mieszkając pod jednym dachem z dwoma psami, był zbyt ufny i nie wyczuł niebezpieczeństwa gdy natrafił na obcego psa.
Rentgen wykazał, że kości ogona zrosły się. Zdjęliśmy mu opatrunek i sierść zaczęła powoli odrastać. Ogona kota został uratowany.
Wypuszczam go na ogródek. Michaelek nie odchodzi daleko. Wspina się na drzewa na ogródku lub chodzi przed domem i przeważnie wkrótce wraca do domu. Którejś nocy zrucił skrzynie z kwiatami z parapetu bo chciał z gzymsu wskoczyć oknem. Zastanawiam się skąd on wiedział, że to okno jest otwarte i stanowi wejście do domu. Zwierzęta są jednak na tyle zmyślne, że potrafią odróżnić okno otwarte od zamkniętego. Przecież nigdy przedtem nie wyskakiwał tym oknem. Niestety okazało się to za wysoko i spadł razem ze skrzynką z kwiatami. Na szczęście nic mu się nie stało. (1999)
Michaelek niestety zginął wiosną 1999 roku. Miał 2 lata.
